Cercar en aquest blog

Quanta gent ha passat per aquí?


He pres una decisió

Fa temps que hi pensava, però avui m'he decidit.
Espero tenir una bona rebuda, i poder compartir amb qui sigui que hi hagi a l'altra banda de la pantalla les meves inquietuds, les meves petites creacions, les meves descobertes.
No sé massa bé com començar, però avui faig el primer pas.
Voleu entrar al bloc? Hi esteu convidats.

diumenge, 14 d’octubre del 2012

Una motera més ...

Avui per fi he conegut el grup de moteros de què tant i tant havia sentit a parlar.
Des que vaig pintar el bodi per a la petita Indiana, us en recordeu? (per cert, m'han regalat un parell de fotos de la nena amb el bodi posat, més mona ...), un que vaig enviar a Buenos Aires, i que no acabava d'arribar-hi mai ... Vaig passar tants nervis ... Doncs, com us deia, des que vaig pintar el bodi i el vaig enviar cap a l'Argentina, els moteros tenien ganes de conèixer-me. I avui, per fi, m'han conegut i els he conegut. Són coses d'aquestes tan estranyes que només poden passar gràcies a internet. Si voleu saber una mica més d'aquesta història, podeu llegir aquesta entrada: http://eltallerdelajulia.blogspot.com.es/2012/04/comanda-express-bodi-pintat-cap.html
Ha estat molt emocionant. M'han deixat fer una estoneta de cap de ruta, amb la meva mini-moto, i m'he sentit realment important. M'han deixat pujar en una de les seves motos enooooormes. Quin respecte que em feien totes! De veritat que si me n'haguessin fet triar una no hauria sabut per quina decidir-me.
Jo sóc com sóc, i sabia que no podia arribar a aquesta trobada amb les mans buides, així que ahir, sí sí, ahir mateix, vaig acabar de decidir què els regalaria, perquè s'emportessin un bon record. Vaig decidir que faria un detallet per a les noies (l'Anna, la Mari, la Dèlia i la Montse) i un detallet diferent per a l'Ivan, el més petitó del grup. Amb només dotze anyets ja s'apunta a les sortides moteres!
Espero que us hagi agradat venir fins tan lluny per passar només una estoneta, i espero que us hagin sorprès els detalls.
A partir d'avui, i encara que no estigui en ruta amb vosaltres, ocupareu un raconet del meu cor. Moltes gràcies per haver-me volgut conèixer. Una abraçada i ... NaClut!

Hoy por fin he conocido al grupo de moteros de que tanto y tanto había oído hablar.
Desde que pinté el body para la pequeña Indiana. ¿os acordáis? (por cierto, me han regalado un par de fotos de la nena con el body puesto, más mona ...), uno que mandé a Buenos Aires, y que no acababa de llegar nunca ... Pasé tantos nervios ... Pues, como os decía, desde que pinté el body y lo mandé hacia Argentina, los moteros tenían ganas de conocerme. Y hoy, por fin, me han conocido y los he conocido. Son cosas de esas tan extrañas que solamente pueden pasar gracias a internet. Si queréis saber un poco más de esta historia, podéis leer esta entrada: http://eltallerdelajulia.blogspot.com.es/2012/04/comanda-express-bodi-pintat-cap.html
Ha sido muy emocionante. Me han dejado que hiciese un ratito de jefa de ruta, con mi mini-moto, y me he sentido realmente importante. Me han dejado subir en una de sus motos enooooormes. ¡Qué respeto me daban todas! De verdad que si me hubiesen hecho elegir una no hubiese sabido por cuál decidirme.
Yo soy como soy, y sabía que no podía llegar a este encuentro con las manos vacías, así que ayer, sí sí, ayer mismo, acabé de decidir qué les regalaría, para que se llevasen un buen recuerdo. Decidí hacer un detallito para las chicas (Anna, Mari, Dèlia y Montse) y un detallito distinto para Ivan, el más chiquitín del grupo. ¡Con sólo doce añitos ya se apunta a las salidas moteras!
Espero que os haya gustado venir de tan lejos para pasar sólo un ratito, y espero que os hayan sorprendido los detalles.
A partir de hoy, y aunque no esté en ruta con vosotros, ocuparéis un rinconcito de mi corazón. Muchas gracias por haber querido conocerme. Un abrazo y ... ¡NaClud!


La libèl·lula de cordó per a l'Ivan

Libèl·lula a punt d'empaquetar i penjolls ja embolicats

Penjolls i bosseta ja acabada

Ja només falta embolicar-ne un!

I com que m'han preguntat com es feien les boletes de càpsules, si a algú més li interessa, podeu veure'n el tutorial en fotos punxant en el següent enllaç. Animeu-vos a provar-ho! És molt fàcil!
http://www.craftandfun.com/2012/04/riciclo-creativo-nespresso-orecchini.html

Y como me han preguntado cómo se hacían las bolitas de cápsulas, si a alguien más le interesa, podéis ver el tutorial en fotos pinchando en el siguiente enlace. ¡Animaos a probarlo! ¡Es muy fácil! 
http://www.craftandfun.com/2012/04/riciclo-creativo-nespresso-orecchini.html


7 comentaris:

Inma González ha dit...

Ohhhhhhhhhh, qué bonito!! Y qué lujo! Qué gente más estupenda, a partir de ahora me siento al lado de ellos en el cine :-D

Y el detalle por tu parte genial!!!

Me alegro que lo pasarais bien. Un ratito bueno nos da energía para un tiempito y tú te la mereces.

Besos a ti y a todos tus acompañantes!!!

Júlia ha dit...

¡Muchas gracias Inma!
Siempre los ves así, vestidos de negro, con esas pedazo de motos ... y resulta que no son tan fieros como parecen. Tienen su corazoncito.
Yo también me sentaría a su lado en el cine ... je je je ...
El detalle supongo que les ha gustado. Quería hacer también algo para los chicos, pero no sabía qué hacer, así que opté por el camino más fácil.
Lo de hacer de jefa de ruta ¡me ha encantado! Me he sentido importante.

Ferran ha dit...

Ha sido genial, y los moteros, si le quitas las barrigotas, les pones algo de pelo y una corbata, podrian pasar por directores de la Caixa jaja.........gracias

Ferran ha dit...

Por cierto que soy yo.........ya sabeis el guapo..........no se quien es el uknown ese que sale

Júlia ha dit...

Unknown ... je je je ...

A algunos hay que ponerles pelo. A otros ... no.

La verdad es que ha sido una mañana distinta, estupenda. Me lo he pasado muy bien.

Gracias por venir a compartir este ratito.

Vicky Toledo ha dit...

Que chulos los regalitos y que día más divertido. Me alegro por tí y por ellos.

Júlia ha dit...

Gracias Vicky.

Lástima que tenía otro compromiso ineludible. Si no, fijo que me voy por ahí con un bocata ... pero de paquete ¿eh? Que con la moto soy un poco desastrilla.